بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی برگ‌های گیاه مریم گلی (Salvia officinalis) بر سطح سرمی LH، FSH و تستوسترون و بافت بیضه در موش‌های صحرایی

سابقه و هدف: اطلاعات اندکی در مورد تاثیر عصاره هیدر و‌الکلی گیاه مریم­گلی بر فیزیولوژی دستگاه تولید مثل ی جانوران وجود دارد . هدف از این مطالعه بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی برگ‌های این گیاه بر سطح سرمی LH ، FSH و تستوسترون و بافت بیضه در موش‌های صحرایی ا ست . مواد و روش­ها: در یک تحقیق تجربی، 31 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه شاهد، دریافت­کننده نرمال سالین، دریافت­کننده عصاره مریم‌گلی با دوز 100، 150 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. عصاره مریم گلی با تزریق درون صفاقی روزانه یک نوبت در زمان­های مشخص (10 صبح) به­مدت 30 روز تجویز گردید. نمونه‌های خونی از طریق خون­گیری از قلب تهیه شد و سطح سرمی هورمون­ها با استفاده از روش رادیو‌ایمونواسی مورد سنجش قرار گرفتند. بیضه نیز بلافاصله خارج گردیده و پس از تهیه برش‌های بافتی و رنگ‌آمیزی مورد بررسی بافت‌شناسی قرار گرفت. نتایج: در گروه­های دریافت­کننده­ی دوز 150 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره، سطح سرمی تستوسترون دارای افزایش معنادار بود (001/0>P). قطر لوله­های سمینیفر و تعداد اسپرم­ها در تونل لوله­ها نیز در این گروه­ها به­طور معناداری افزایش یافت (01/0 >P) . سطح سرمی LH و FSH در موش‌های دریافت‌کننده عصاره نسبت به گروه شاهد دچار تغییر معناداری نشد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که غلظت مناسب عصاره هیدروالکلی برگ گیاه مریم‌گلی دارای اثرات تحریکی بر سیستم تناسلی نر بوده و می‌تواند سطح سرمی هورمون تستوسترون و برآیند اسپرماتوژنز را افزایش دهد.